Opel Mokka

De Opel Corsa en Mokka delen dezelfde technische basis. De Corsa is een conventionele compacte auto. De Mokka daarentegen is meer in de hoogte gebouwd ("crossover") voor een stoerdere en meer gespierde basisvorm. Daar bovenop hebben de ontwerpers gekozen voor uitgesproken lijnen, opvallende kleurcombinaties en natuurlijk de "Opel Vizor". Dit laatste is de zwarte balk die zowel de koplampen als de grille omvat voor een illustere en moderne uitstraling.

Ruimte

Zo'n zwarte balk komt ook terug in het interieur, waar het zogenaamde "Pure Panel" twee beeldschermen in een zwart omhulsel omvat. Ook bijzonder: het dashboard ligt niet voor de bestuurder, maar is plat en staat als een wand tussen de cabine en de buitenwereld. Of dit een voor- of een nadeel is, is puur persoonlijk. Zo zal het voor de één als een barrière voelen, terwijl het voor een ander een groter gevoel van veiligheid geeft. Een leuk detail: ondanks het platte dashboard is het handschoenenkastje groot en zo diep, dat het tot in de motorruimte lijkt door te lopen.

Dankzij de hoge bouw heeft de Mokka een eenvoudige instap en een merkbaar hogere zit dan een doorsnee hatchback. De ruimte voorin is goed, maar het gevoel van ruimte nog groter. Vanaf de bestuurdersstoel is de motorkap namelijk goed zichtbaar en daarom voelt de compacte Mokka groot en breed.

De ruimte achterin is gemiddeld voor een compacte auto en net voldoende voor volwassenen. De bagageruimte is eveneens gemiddeld groot voor een auto van deze omvang. Helaas levert het openen van de achterklep steevast vieze handen op omdat de knop om deze te ontgrendelen onder de achterbumper zit.

Uitrusting

De uitrusting van de hier gereden "GS Line" is modern en compleet. In positieve zin vallen de vele hulpsystemen voor de bestuurder op. Dat betreft niet alleen de inmiddels bekende rem-, stuur- en acceleratiehulp, maar ook slimme koplampen. De Mokka kan delen van de lichtbundel dimmen of versterken voor optimaal zicht zonder anderen te verblinden.

Een negatief punt is het uiterst bombastische en vermoeiende geluid van het standaard audiosysteem. Gelukkig is dit eenvoudig te verhelpen door de toonregeling aan te passen, waarna het acceptabel klinkt.

Benzine

Opel kiest ervoor om modellen met zowel conventionele verbrandingsmotoren als met elektrische aandrijving te leveren. Op die manier wil Opel elektrisch rijden tot iets heel gewoons maken en niet iets uitzonderlijks dat een compleet ander model vereist. Op de uitlaatpijpen na, ziet de Mokka er ongeacht de gekozen aandrijving dus hetzelfde uit.

Bij de introductie van de Mokka lag de nadruk op de elektrisch aangedreven versie omdat die in aanschaf en gebruik het voordeligste is. Daarom is de "Mokka-e" ook begin 2021 al getest. Voor wie om welke reden dan ook nog niet klaar is voor elektrisch rijden, is de Mokka nu ook leverbaar met benzine- en dieselmotoren.

Voor deze test is gekozen voor de 1.2 liter benzinemotor die 130 pk / 230 Nm levert (er is ook een versie met 100 pk / 205 Nm). In de eco-stand is de reactie op het gaspedaal loom en moet worden aangedrongen om zelfs maar met de verkeersstroom mee te komen. In de standaardmodus zijn de prestaties precies goed. Dan komt de Mokka juist moeiteloos met het verkeer mee en hoeft het mechaniek nooit hard te werken. Vanwege de hoge bouw blijft het verbruik desondanks hoog (testverbruik: 6.3 liter per 100 km). Voor meer sensatie is er een sport-stand. Daarbij maakt de motor meer toeren voor een directere reactie op commando's van de bestuurder, maar dit dient vooral de levendigheid en heeft nauwelijks invloed op de daadwerkelijke prestaties.

De optionele automatische versnellingsbak doet zijn werk naar behoren als de motor is warmgereden. Bij koude motor is duidelijk voelbaar wanneer het mechaniek van verzet wisselt. Echter, dit gebeurt steeds op het juiste moment en werd daarom niet als storend ervaren. Een "grappig" probleem: de automaat laat zich bedienen met drukknoppen die te klein zijn om te bedienen met handschoenen. Dit kwam aan het licht bij het maken van de foto's in zeer koud weer.

Weggedrag

Gezien de uitgesproken vormgeving zou ook kunnen worden verwacht dat de Mokka een uitgesproken weggedrag heeft. Opel heeft daar echter niet voor gekozen. Het weet uit ervaring dat bestuurders een spannend uiterlijk best op prijs stellen, maar dat de auto desondanks niet vermoeiend of opdringerig mag zijn. De Mokka heeft daarom een terughoudend karakter.

De besturing is zelfs uitgesproken indirect. Er zijn zelfs zo veel stuuromwentelingen nodig om een scherpe bocht te maken, dat tijdens de eerste dagen van de testrit meer dan eens een bocht bijna werd gemist! Het voordeel van deze keuze: kleine bewegingen van het stuurwiel worden niet direct "afgestraft" met koerscorrecties, waardoor de Mokka zich uiterst ontspannen laat rijden. En dat vat deze auto perfect samen: de Mokka rijdt als een heel gewone compacte auto, maar ziet er net even aardiger uit.

Conclusie

De eerste Opel Mokka was een compacte terreinwagen voor recreatief gebruik. Met de tweede generatie van de Mokka kiest Opel voor een heel andere insteek. Nog steeds is de Mokka hoger dan een doorsnee auto en nog steeds heeft de Mokka de hoge bouw van een terreinwagen. Maar dit keer wordt vooral ingezet op het uiterlijk, met uitgesproken lijnen, kleurcombinaties en accessoires.

Het bijzondere uiterlijk gaat niet ten koste van de ruimte, want die is heel behoorlijk. De uitrusting is modern, zowel op het gebied van luxe als veiligheid. De Mokka is er met benzine-, diesel- en elektromotoren. Die laatste verdient op zowel het comfort als de kosten de voorkeur. Ongeacht de gekozen aandrijving geldt dat de Mokka rijdt als een doorsnee auto. De belangrijkste reden om de Mokka te verkiezen boven die doorsnee auto: het oog wil ook wat!