Rolls Royce Silver Shadow

De Rolls Royce Silver Shadow werd geïntroduceerd in 1965 omdat het merk vraag kreeg naar auto's die niet alleen door een chauffeur konden worden bestuurd, maar ook door de eigenaar. Toen hare majesteit Prinses Margaret van Engeland in juli 1967 een Silver Shadow kocht, werd die auto op speciaal verzoek met 10 cm verlengd. Midden 1969 werd deze verlengde versie in serie geproduceerd en zou het model 20% van de verkopen gaan uitmaken. Ook de hier gereden versie is een verlengde Silver Shadow, later bekend als Silver Wraith.

Dit exemplaar komt uit 1972 en heeft slechts 16.000 km gereden. Daarom verkeert de auto, ondanks de leeftijd, nog vrijwel in nieuwstaat. Het logo met de flying lady staat nog altijd trots op de neus en is goed te zien vanaf de bestuurdersplaats. Rijden bekent de enorme neus laten wijzen in de gewenste richting en dan rustig wachten tot de rest van de auto volgt. Met een groot dun stuurwiel worden de wielen in de juiste richting gedirigeerd, waarna de koets steeds een fractie later volgt.

Het gedrag doet veel denken aan dat van Amerikanen uit de jaren '60. Omdat de Silver Shadow is voorzien van luchtvering zweeft de auto voor het gevoel over de weg, maar mist een zekere stabiliteit die van moderne auto's wordt verwacht. Snel bochtenwerk zou de auto danig uit balans brengen.

De V8 motor is gekoppeld aan een drietraps automaat met bediening aan het stuurwiel en is gemaakt voor rust, souplesse en superioriteit. Omdat dit de tweede generatie Silver Shadow is (na 1970), is de cilinderhoud met 500 cc gegroeid ten opzichte van het eerste model en meet nu 6.750 cc. Gelukkig staat de benzinemeter van de tank loodhoudende superbenzine op "full" en hoeft daar verder niet over nagedacht te worden.

Alhoewel een toerenteller ontbreekt, is het duidelijk dat de 220 pk / 540 Nm sterke krachtbron geen enkele moeite heeft met de grote limousine. Deze oude dame rolt waardig en in vrijwel volmaakte stilte door het Rotterdamse stadsverkeer. De remschijven rondom geven nog steeds voldoende stopkracht om veilig mee te kunnen in het hedendaagse verkeersbeeld.

Zelf rijden is misschien aardig, maar de eigenaar van een Rolls Royce laat zich bij voorkeur rijden. Achterin is de auto als een kathedraal van hout, rood "burgundy" leder en chroom. Dankzij deze ambiance, dimt menigeen als vanzelf de stem. De beenruimte van deze verlengde Silver Shadow is heel behoorlijk, maar omdat de gemiddelde Nederlander in de laatste 30 jaar fors langer is geworden zit ondergetekende zachtjes met het hoofd tegen het dak.

Standaard is de auto voorzien van een glazen scheidingswand die zo goed als geluiddicht is. Mede daarom zijn zowel voor- als achterin audiosystemen te vinden bestaande uit AM/FM radio en "eight track tape". Gescheiden airconditioning voor- en achterin was bij Rolls Royce in 1972 al standaard, bovendien werkt het anno 2003 nog steeds! Afgesloten van de buitenwereld zal menig hoogwaardigheidsbekleder hier, al dan niet met Heineken-biertje in de hand, heerlijk helder tot rust zijn gekomen.

Conclusie

Ook een 30 jaar oude dame weet nog steeds het respect af te dwingen dat hoort bij Rolls Royce. Zeker dit perfect onderhouden exemplaar met een rijke geschiedenis is daar het bewijs van. De nieuwe eigenaar heeft de auto juist gekocht om die geschiedenis voor Nederland te behouden. Het mooiste is echter: niet alleen Autozine heeft het voorrecht dit stukje Brits/Nederlandse historie te herleven.

De auto is eigendom van de Nederlandse Raderstoomboot Maatschappij en wordt ingezet om bijzondere gasten te halen en te brengen. De trotse eigenaar zegt het zo: "bij een rederij met een schip genaamd De Majesteit paste geen andere auto dan deze, dit is met recht ons nieuwe boegbeeld".