Volkswagen T-Cross

Zoals het hoort bij een SUV heeft de T-Cross de hoge bouw, gespierde schouderlijn en lange motorkap van een terreinwagen. Echter, de T-Cross is niet terreinwaardiger dan de Volkswagen Polo waar hij van is afgeleid. De T-Cross is daarom zeker geen luxe terreinwagen voor recreatief gebruik, maar een gezinsauto met de proporties van een compacte terreinwagen. Om dat karakter beter tot uiting te laten komen is de grille voortaan meer verfijnd. Prominente bumpers en stootranden hebben plaatsgemaakt voor een fijnmazig patroon in de grille. De koplampen zijn optisch met elkaar verbonden door een paneel dat achter het grote Volkswagen-logo in de grille doorloopt. Voor een vrolijke noot is de hier getoonde nieuwe lakkleur "Grape Yellow" beschikbaar.

Ruimte

Juist omdat de T-Cross is bedoeld als nuchtere SUV, is het interieur voor modeljaar 2024 minder frivool en meer Volkswagen geworden. De gebruikte materialen zijn sober, strak en oerdegelijk. De broodnodige variatie komt van panelen met een andere textuur, niet langer met accenten in de lakkleur. Op strategische plekken is zachter materiaal gebruikt dan voorheen en dat is als een grote verbetering ervaren. Om het vertrouwde karakter te behouden heeft de T-Cross nog een echte mechanisch bediende parkeerrem en worden veelgebruikte functies met fysieke knoppen bediend (dus niet via een beeldscherm).

De ruimte voor- en achterin is gemiddeld voor een auto van deze omvang. Het verschil zit in het zitcomfort. De stoelen zijn merkbaar gemaakt voor het Europese postuur en daarom zit de T-Cross toch beter dan veel van de Aziatische concurrenten.

Uitrusting

Volkswagen had twee redenen om de T-Cross te vernieuwen voor modeljaar 2024: de auto is sinds 2019 op de markt en de Europese Unie stelt nieuwe eisen aan de veiligheid. Dat laatste vereist een grote ingreep in de elektronica en daarom heeft Volkswagen ook meteen het infotainment-systeem vernieuwd. Toch is dit niet als uitgesproken modern ervaren, maar slechts als gemiddeld. Bovendien moet voor extra functionaliteit worden betaald. Zo worden spraakgestuurde commando's alleen verwerkt na een (betaald) bezoekje aan de online winkel van Volkswagen. De testauto beschikte niet over online verkeersinformatie en stuurde de testrijder daarom pardoes een lange file in.

De verplichte nieuwe veiligheidsvoorzieningen zijn kleinerend en irritant, net zoals bij alle andere auto's van 2024 en later. Volkswagen verzacht de pijn iets door te kiezen voor bescheiden geluiden en een iets minder kritisch systeem dan gebruikelijk.

Motoren

De motoren zijn niet aangepast voor modeljaar 2024. Nog steeds is de T-Cross leverbaar met een 1.0 en 1.5 liter benzinemotor. Die eerste levert naar keuze 95 of 115 pk. De testauto is voorzien van een "1.0 TSI" met 115 pk en een zeventraps automaat met dubbele koppeling. Dankzij die dubbele koppeling schakelt de automaat razendsnel en daarom lijkt de T-Cross sneller dan hij eigenlijk is. Zodra de bestuurder ook maar iets te enthousiast beweegt met de rechtervoet, schakelt de automaat terug en is plotseling heel veel vermogen beschikbaar. Het lijkt daarom alsof continu in de sport-stand wordt gereden, maar in feite heeft de T-Cross geen sport, eco of comfortstand. Ook wanneer de krachtbron hard moet werken zijn de motorgeluiden bescheiden. In de praktijk zijn de geluiden van de banden en rijwind altijd prominenter aanwezig.

De motoren zijn niet voorzien van enige vorm van elektrische assistentie. In de stad is het verbruik daarom significant hoger dan bij soortgelijke auto's met hybride-aandrijving. Op de snelweg is de invloed van een hybride in de regel gering en dan is de T-Cross met een verbruik van zo'n 1 op 20 gemiddeld zuinig. Over een week rijden kwam het verbruik uit op 1 op 16.3. Daarmee is de T-Cross zowel in aanschaf als gebruik duurder dan een elektrische auto en nadrukkelijk gericht op hen die hechten aan traditionele techniek.

Weggedrag

Qua uitrusting en aandrijving is de T-Cross merkbaar op leeftijd. Het weggedrag daarentegen is nog steeds van uitstekende kwaliteit. Dat niet alleen: de conservatieve aandrijflijn is een stuk lichter dan een elektromotor met accu en dat zorgt voor een dynamisch karakter. Het is merkbaar dat de zit hoog is, maar in feite is de T-Cross bijna even stabiel en veilig als de Polo waar hij van is afgeleid.

Conclusie

Weet de Volkswagen T-Cross zijn nuchtere karakter te behouden ondanks een verplichte verjongingskuur met heel veel elektronica? Zeker! Op het gebied van luxe en infotainment is de T-Cross bij de tijd, maar dit is absoluut geen rijdende computer geworden. De verplichte veiligheidsvoorzieningen geven de nodige speelruimte en zijn dankzij een zorgvuldig gekozen geluid minder opdringerig dan gewoonlijk. Het uiterlijk en de aankleding zijn zelfs beschaafder geworden, waarmee de T-Cross zich nog nadrukkelijker onderscheidt van de modepopjes en futuristische voertuigen van de concurrentie.

De motoren zijn niet gemoderniseerd sinds 2019. Dat kan als een zwak of een sterk punt worden gezien. De relatief hoge CO2-uitstoot en het relatief hoge verbruik zorgen ervoor dat de T-Cross duurder is in aanschaf en in gebruik dan een volledig elektrische auto (zeker wanneer wordt gekozen voor een luxe uitvoering). Tegelijkertijd bedient de T-Cross hiermee kopers die niet gediend zijn van nieuwe techniek en zich prettiger voelen bij het oude vertrouwde.

Na een week rijden met de T-Cross luidt de conclusie: alles aan deze auto deugt. Echter, omdat de T-Cross op geen enkele manier bijzonder of innovatief is, is er ook niets beter dan gemiddeld. De Volkswagen T-Cross is daarom vernieuwd voor modeljaar 2024 en toch vertrouwd als altijd.