Alfa Romeo Tonale

Om te beginnen in een sprankelend lijnenspel! De Tonale neemt de dynamische lijnen en het vastberaden front van een traditionele Alfa Romeo en combineert dat met de hoge bouw van een SUV om tot een stoer geheel te komen. Tegelijkertijd heeft de Tonale een stuk minder strenge blik dan Alfa Romeo's grotere SUV, de Stelvio, waardoor duidelijk is dat dit een gezinsauto is.

Om zich te onderscheiden van andere SUV's van hetzelfde moederbedrijf maakt de Tonale gebruik van een ander platform dan onder andere de Opel Grandland en Peugeot 3008. De Alfa Romeo is daarom een fractie groter. Ook in vergelijking met andere SUV's in het segment is de Tonale bovengemiddeld lang. Echter, de wielbasis is zeker niet de langste en daarom is de binnenruimte niet meer dan voldoende. Dat geldt voor de ruimte voorin, achterin en voor de bagageruimte.

Uitrusting

Alfa Romeo geeft de cabine een eigen karakter met hints naar modellen uit het verleden. Zo zijn de klokken achter het stuurwiel weliswaar digitaal, maar hebben ze toch een ronde behuizing. Ook de rest van het interieur is dankzij kleine accenten zoals ronde luchtroosters en accenten in chroom net even extravaganter dan gemiddeld.

Als het om de uitrusting gaat, biedt de Tonale alles wat mag worden verwacht van een moderne SUV. In de praktijk valt echter op dat veel zaken net even minder handig en goed werken dan gebruikelijk. Zo geven de diverse bestuurdersassistenten bij slecht weer vrijwel direct een storingsmelding en zijn ze niet beschikbaar. Terwijl ze onder die omstandigheden juist het meest zinvol zijn! Het audiosysteem van Harman Kardon heeft een helder geluid, maar zelfs zo helder dat het schel en onaangenaam klinkt. Een ander detail zijn de kleine buitenspiegels, waardoor deze forse auto niet optimaal is te overzien.

Hoe langer met de Tonale wordt gereden, hoe meer schoonheidsfoutjes opvallen. Geen van deze zaken zijn voldoende om de auto te laten staan, maar de concurrentie (ook uit eigen huis!) doet het steevast beter, handiger of slimmer. De Tonale geeft het gevoel dat Alfa Romeo te weinig personeel en/of te weinig tijd had om het model te perfectioneren voor de marktintroductie.

Hybride

Deze gezinsvriendelijke Alfa Romeo wordt altijd aangedreven door een benzine- en een elektromotor. Afhankelijk van de gekozen versie is dat een standaard of een plug-inhybride. Voor deze test is gekozen voor de versie zonder stekker. Dat betekent dat de benodigde elektriciteit wordt teruggewonnen tijdens remmen en uitrollen, niet door op te laden aan een stekker.

Na een druk op de startknop (op het stuurwiel, als bij een sportwagen) blijft het stil. Pas wanneer dat nodig is schakelt de benzinemotor in. De Tonale hybrid rijdt in de praktijk hoogstens enkele meters elektrisch. De elektromotor wordt vooral ingezet om de benzinemotor te assisteren. Zoals gebruikelijk bij Alfa Romeo kan het karakter van de aandrijflijn worden gekozen met de DNA-knop. In de normale modus is de elektronica merkbaar afgesteld op zuinig rijden. Met een koude motor is de Tonale ongedurig en eenmaal warmgereden ontbreekt souplesse, alsof de motor continu te weinig brandstof krijgt toegediend.

Dit karakter verandert wanneer wordt gekozen voor de dynamische stand. Dan rijdt de Tonale zoals het hoort met dit motorvermogen (160 pk / 240 Nm) en zijn de prestaties en de souplesse vergelijkbaar met die van concurrerende modellen in hun standaardmodus. Nu heeft de Tonale altijd de nodige reserve beschikbaar en wanneer het gaspedaal dieper wordt ingetrapt geeft dat direct resultaat. Op papier zijn de prestaties ruim voldoende (0 naar 100 km in 8.8 seconden, topsnelheid 210 km/u), maar gevoelsmatig lijkt de auto veel sneller dan dat. Bovendien: in de dynamische modus is de Tonale veel minder humeurig na een koude start.

In de automatische modus ligt de nadruk op een laag verbruik. Na het kiezen van deze stand lijkt het alsof alle fut uit de motor is, maar gaandeweg went dat. En vreemd genoeg: in tegenstelling tot de normale stand is de Tonale in de automatische modus veel soepeler. Daarom kan gemakkelijk vloeiend en kalm worden gereden voor een laag verbruik. Na een kleine week rijden in de verschillende modi kwam het testverbruik uit op 1 op 16.8 en dat is redelijk voor een auto als deze.

Weggedrag

Wat een auto tot een echte Alfa Romeo maakt is het sportieve weggedrag. Het probleem is echter dat de Tonale een SUV is met een hoge bouw en grote bodemvrijheid. Daarom ligt het zwaartepunt veel hoger dan bij een traditionele lage personenauto. Om het niet nog gecompliceerder te maken heeft Alfa Romeo ervoor gekozen om de Tonale niet terreinwaardig te maken. Er is weliswaar een versie met vierwielaandrijving, maar dat is alleen bedoeld om het vermogen onder uiteenlopende omstandigheden veilig op het asfalt over te brengen. De Italiaanse fabrikant kon zich dus geheel toeleggen op de rijeigenschappen op de verharde weg.

Een eerste stap daarin is de keuze voor brede banden en lage wangen. Dat geeft veel grip en een directere reactie op de besturing. Echter, de gekozen banden (Bridgestone Turanza in de maat 235/40R20 op de testauto) geven storend veel rijgeluiden.

Snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging moet een gevoel van dynamiek geven. In de stad is de besturing heel licht, op de snelweg iets zwaarder. Echter, in alle gevallen is de besturing als te licht ervaren. Op lage snelheid ontbreekt ieder gevoel tussen de bestuurder en het mechaniek, wat resulteert in een groot gevoel van onzekerheid. Op hogere snelheid geeft de Tonale wel enige "feedback", het is echter altijd afwachten wanneer dat gebeurt. Daarom is de Alfa Romeo Tonale weliswaar dynamisch, maar het is zeker geen traditionele rijdersauto zoals het merk in het verleden bouwde. Aan de andere kant, dat was ook niet de bedoeling: de Tonale is een gezinsauto.

Conclusie

Hoe vertaalt het traditionele Alfa Romeo gevoel zich naar een gezinsauto? Met moeite. De vormgeving ging de fabrikant duidelijk het makkelijkste af. Ondanks de hoge bouw straalt de Tonale de flair en dynamiek uit die kenmerkend is voor Alfa Romeo.

Afgaande op de cijfers en specificaties is er geen enkele reden om niet te kiezen voor de Tonale. Alles zit er op en aan, waardoor de auto op geen enkele manier onderdoet voor de minder flamboyante concurrenten. Echter, de praktijk leert dat veel zaken net even minder soepel, handig of goed werken dan gebruikelijk. Dat zit in de bediening, in de gevoelloos lichte besturing, in de bovenmatige rijgeluiden (banden) en in de motor die alleen in de dynamische modus naar behoren presteert (maar dan te veel verbruikt voor een hybride).

Zelfs de concurrenten uit het eigen moederbedrijf bouwen met (deels) dezelfde componenten soortgelijke auto's die voor hetzelfde geld meer functionaliteit bieden en minder schoonheidsfoutjes kennen. Aan de andere kant: dat zijn geen Alfa Romeo's en ook na het stichten van een gezin blijft menig huisvader in zijn hart een echte Alfa-man.