Ford Puma (1997 - 2003)

Het uiterlijk van de Ford Puma is zonder meer vernieuwend en opvallend. Met de zogenaamde "new edge" look heeft Ford de trend gezet die ook in de nieuwe Focus en Cougar is terug te vinden. De lijnen zijn modern, sportief en een tikkeltje agressief. Gestroomlijnd zonder de "dode vis op een marktkraam"-ogen waarmee Ford met de Scorpio een grote misser heeft gemaakt. Op het uiterlijk afgaande is deze new edge Puma geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Het rijden met de snelste Puma variant leert anders.

Prestaties

De auto voelt op ieder punt als een gemiddelde Japanner. De pedalen laten zich zeer licht bedienen, de stuurbekrachtiging is te weinig communicatief om de auto als sportwagen te classificeren en de versnellingen zachter dan boter. Alles gaat zo licht en gemakkelijk dat de bestuurder niet hoeft te werken om met de Puma te rijden.

De motor is met 125 PK is staat vlotte prestaties neer te zetten, maar de adrenalinepomp van de bestuurder zal op een laag pitje blijven. Gemiddelde prestaties in een aantrekkelijk jasje. De remmen zijn goed aan te voelen en zetten de auto onder iedere omstandigheid perfect tot stilstand. ABS springt bij wanneer nodig. Voor een agressieve "vertegenwoordigers rijstijl" leent de Puma zich goed. Korte sprints, hard remmen en hoge gemiddelde snelheden zijn waar deze auto zich lekker bij voelt.

In de stad is de Puma iets minder op zijn plaats. Het bolle achterruit geeft weinig gevoel van diepte, de lengte van de neus is slecht in te schatten. Door de te lichte bediening van de pedalen schiet de auto snel weg wanneer dat niet gewenst is, of slaat de motor af als de niet geoefende Puma-bestuurder té voorzichtig is.

De besturing voelt prettig, maar is bij krap parkeren te licht. In een snel genomen bocht is de bestuurder meer op plannen dan het gevoel in de bocht zelf aangewezen. Het zicht in de buitenspiegels is voldoende, maar laat in combinatie met de slecht overzichtelijke koets te wensen over. Een kwestie van gewenning waarschijnlijk.

De bestuurder voelt zich lekker in het interieur van de Puma. De stoelen zitten zo lekker als ze er uit zien. Het dashboard is een goed compromis tussen schoonheid en functionaliteit. Het korte versnellingspookje valt haast automatisch in de palm van de hand en laat zich trefzeker bedienen. De chroomdetails doen het goed en zijn smaakvol gekozen.

De standaard Ford radio/CD combinatie is gemakkelijk te bedienen en bijbehorende speakers geven een heel aardig geluid. Onder het grote achterruit bevindt zich een flinke bagageruimte (240 liter). De ruimte op de achterbank is gering, maar voor korte ritten niet onoverkomelijk krap.

Conclusie

De Ford Puma moet het vooral van zijn uiterlijk hebben. De rijkwaliteiten zijn zonder meer goed te noemen, maar maken het veelbelovende exterieur niet waar. De Puma rijdt goed, degelijk en betrouwbaar maar is -op details na- om te rijden weinig spannender dan een vlotte Golf of Kadett. De standaarduitrusting van de Puma is heel behoorlijk en met een prijskaartje van rond de fl. 35.000,- voor de 1.4 is de Puma geen kandidaat om over te slaan.