Ford E-Transit

Wat een Ford Transit precies is, behoeft enige uitleg. Sinds de marketing afdeling van Ford namelijk op het briljante idee is gekomen om alle bedrijfswagens "Transit" te noemen, heeft de naam sterk aan betekenis verloren. De Transit Connect is een bestelwagen. De Transit Custom is een middelgrote bus. De Transit zonder enige toevoegingen aan de naam is de grote bus die nu is getransformeerd tot elektrische auto.

En dat is knap, want dit model werd geïntroduceerd in 2013 en toen speelde elektrische aandrijving nog nauwelijks een rol. Echter, omdat het platform al ruimte bood aan voor- en achterwielaandrijving alsmede uiteenlopende opbouw (gesloten, open laadbak, etc.) was het eenvoudig om achteraf ruimte te vinden voor batterijen en een elektromotor. De E-Transit biedt daarom dezelfde laadruimte als de varianten met verbrandingsmotor. Het enige uiterlijke verschil zit in de blauwe lamellen in de grille.

Wanneer wordt gekozen voor een vaste opbouw, is deze voorzien van stevige bevestigingspunten en een slijtvaste laadvloer. De testauto is voorzien van optionele 220 volt stopcontacten (max 2.300 Watt) in de laadruimte alsmede verlichting in en om de bus. Zo kan worden gewerkt met elektrisch gereedschap, ook in het donker.

Uitrusting

In de cabine valt op dat het dashboard welhaast van personenautokwaliteit is. De stoelen zijn bekleed met mooie materialen, zijn comfortabel en bieden volop verstelmogelijkheden. Zelfs de scheidingswand is bekleed met zacht materiaal, waardoor de Transit de verfijning biedt die bij diverse concurrenten ontbreekt.

Dat geldt ook voor de uitrusting, met dank aan de facelift van modeljaar 2019. Daar komt bovenop dat de E-Transit standaard rijker is uitgerust dan de versies met dieselmotor. Zo heeft de E-Transit hetzelfde "Sync 4" audio-, communicatie- en navigatiesysteem als de recente personenauto's van Ford, inclusief de bijbehorende ondersteuning voor Apple CarPlay en Android Auto.

Ook zijn de nodige bestuurdersassistenten aanwezig, zodat de Transit automatisch stuurcorrecties uitvoert wanneer de chauffeur niet binnen de lijnen op het wegdek blijft. Grote buitenspiegels, inclusief dodehoekspiegels maken de Transit overzichtelijker. Dodehoekdetectie en camera's rondom maken manoeuvreren makkelijker. Het enige wat echt ontbreekt is een digitale binnenspiegel (een beeldscherm in de vorm van een binnenspiegel gekoppeld aan de camera achterop).

Uiteraard is voorzien in de nodige bergvakken (tot boven de voorruit), bekerhouders en kastjes. Heel handig: de laadkabels worden opgeborgen onder de bijrijdersstoel, zodat deze geen kostbare plek in de laadruimte in beslag nemen (of onvindbaar zijn onder de vracht).

Niet zichtbaar, maar wel noemenswaardig, zijn de diverse aanvullende diensten van "Ford Pro". Deze bedrijfswagenafdeling van Ford voorziet in communicatiemiddelen waarmee bussen op afstand kunnen worden uitgelezen door een wagenparkbeheerder. Dat kan via een app voor kleine bedrijven en via een API (koppeling tussen computersystemen volgens vaste afspraken) voor grote bedrijven. De computer kan bovendien voorspellen wanneer onderhoud nodig is, zodat dit ruim van tevoren gepland kan worden. Tenslotte voorziet Ford Pro in complete laadoplossingen, onderhoud en reparatie op de zaak.

Elektrisch rijden

Een verbrandingsmotor vervangen door een elektromotor betekent een grote stap vooruit voor personenauto's, maar het verschil is nog veel groter bij bedrijfswagens. Die worden in de regel immers aangedreven door een dieselmotor, waardoor een minder verfijnde loop en meer mechanische geluiden voor lief moeten worden genomen. Bovendien is een bedrijfswagen vaak minder goed geïsoleerd omdat dat kostbaar is en iedere kilo wagengewicht van het maximale laadgewicht af gaat. Daarom blijft het een aangename verrassing wanneer een elektrische bus wordt gestart en het stil blijft.

Bovendien zet de E-Transit zich in beweging met de souplesse van een luxe limousine en ook dat is heel anders dan een nagelende diesel die rap door de versnellingen werkt om op gang te komen. De elektromotor en batterij van de E-Transit zijn afkomstig van de basisversie van de Ford Mustang MACH-E, maar van de sportiviteit van dat model is in de Transit niets terug te vinden. Tot zo'n 80 km/u is de E-Transit opmerkelijk vlot voor een grote bus, verwacht echter geen flitsende prestaties. Wat de chauffeur vooral ervaart is een tot nu toe ongekende rust.

Bij het loslaten van het stroompedaal wordt bewegingsenergie omgezet in elektriciteit, zoals iedere andere elektrische (of hybride) auto dat ook doet. Daarbij biedt de E-Transit een "L"-stand om sterker in te houden en dus meer te regenereren. Er zijn geen mogelijkheden om de mate van regeneratie in stappen in te stellen of om te rijden met één pedaal. Juist wel heel bijzonder voor een elektrische auto: de E-Transit mag aanhangers tot 2.000 kg trekken.

Actieradius en laden

Volgens metingen van Ford volgens de WLTP-methode heeft de E-Transit een bereik van 317 km. Tijdens de testrit bij temperaturen rond het vriespunt en op de lange afstand met hoge snelheid op de buitenweg, kon ik de praktijk een kleine 200 km (verbruik 32 kW / 100 km) worden gerealiseerd. Technisch gezien biedt de Transit ruim voldoende plek in de vloer voor meer accu's, maar dat zou de bus zwaarder en duurder maken. Meer gewicht van de accu's betekent bovendien minder laadgewicht. Juist omdat bussen zoals deze vaak worden ingezet voor distributie in de stad is de actieradius van 300 km een goede balans tussen prijs en bruikbaarheid.

Omdat een bus in de regel 's nachts kan laden op eigen terrein, wordt veelal bezuinigd op mogelijkheden tot snellladen. De E-Transit kan laden bij publieke laadpunten (zoals op de zaak) én bij snelladers. De E-Transit kan de batterij niet voorverwarmen op weg naar de snellader, zoals personenauto's dat soms wel kunnen. Desondanks werd bij koud weer vrijwel direct een snelheid van 70 kW gerealiseerd. Daarmee was de E-Transit eerder klaar met laden dan de testrijder met lunchen!

Weggedrag

In de drang naar innovatie is Ford één ding vergeten. Een elektromotor is veel kleiner dan een verbrandingsmotor en daarom is veel ruimte onder de motorkap vrijgekomen. Desondanks kunnen de voorwielen niet scherper insturen dan bij een standaard Transit en blijft de draaicirkel gigantisch.

Op een ander belangrijk punt heeft Ford deze grootste bus uit het assortiment juist wel aangepast. De standaard Transit heeft een starre achteras, omwille van de (laad)ruimte heeft de E-Transit echter onafhankelijke wielophanging. Daarom is niet alleen de aandrijflijn meer verfijnd, maar ook het weggedrag! Nog steeds rijdt de Transit niet als een personenauto. Deze bus stuitert echter beduidend minder bij weinig lading en biedt onder alle omstandigheden  merkbaar meer comfort.

Conclusie

De Ford Transit is nu ook beschikbaar als geheel elektrische E-Transit. Dat is goed nieuws voor klanten, chauffeurs en wagenparkbeheerders. Klanten zullen blij zijn dat de straat niet meer naar diesel ruikt nadat een pakket- of boodschappenbezorger is langs geweest.

De chauffeur ervaart de E-Transit als een grote stap vooruit dankzij de rust, souplesse en verfijning. Die rust en souplesse komen op het conto van de elektromotor. De verfijning komt tevens van de aankleding, uitrusting en het aangepaste onderstel.

Wagenparkbeheerders hebben dankzij "Ford Pro" een goed overzicht van het wagenpark en kunnen gebruik maken van aanvullende diensten om het werk makkelijker te maken. Zij zien dat de E-Transit een slimme balans tussen actieradius en laadgewicht biedt. Bovendien dalen de kilometerkosten en bedraagt de CO2-uitstoot nul. Want dat is waar het bij de grote Transit(ie) allemaal om draait!