Hyundai Sonata

"Je had de Honda Accord toch al getest?". Is deze uitspraak tekenend voor een onnozele kennis of is het een mooi compliment voor Hyundai? In ieder geval bewijst het dat de laatste generatie Sonata eindelijk aanspreekt en zelfs wordt aangezien voor een veel duurdere concurrent. Originaliteit is misschien nog steeds niet het sterkste punt van Hyundai, maar de uitstraling die nodig is in de zakelijke markt is direct bewezen.

Vormgeving

Weet het uiterlijk te scoren, dan is het interieur zelfs uitnodigend. Hier niet het gebruikelijke zwart met grijs en donkergrijs, maar lichte tinten die bovendien het gevoel van ruimte versterken. De Sonata is langer en breder dan de meeste soortgenoten en dat vertaalt zich direct in meer binnenruimte. De bewegingsvrijheid voorin is enorm en laat er geen twijfel over bestaan dat dit een riante sedan is. Ook achterin is meer dan voldoende ruimte voor twee volwassenen. Alhoewel de Sonata niet de allerbeste in zijn klasse is, hoort de auto wel degelijk tot de top. Achter de achterbank is een bagageruimte te vinden die opnieuw zo groot is dat de Sonata bij de toppers in z'n segment hoort.

Het interieur is niet alleen ruim, maar ook praktisch. Het enorme aantal bakjes en vakjes geeft haast het idee met een MPV te doen te hebben. Omdat de gunstige prijs toch ergens vandaan moet komen, heeft Hyundai ook op het gebied van uitrusting in praktische zin mee gedacht. De Sonata in de hier gereden Style-versie is van alle gemakken voorzien, maar is op details vaak net iets anders uitgevoerd. Een voorbeeld daarvan zijn de ruitenwissers die geen dure regensensor hebben, maar een goedkope en vrijwel even effectieve regelbare interval. Zo is op veel punten gekozen voor een iets eenvoudiger maar veel goedkoper alternatief. Dit zonder ooit afbreuk te doen aan het gevoel met een luxe auto te maken te hebben. Alleen een audiosysteem ontbreekt.

Motor

Alhoewel Hyundai benadrukt dat meerdere motoren op komst zijn, is de Sonata op dit moment alleen leverbaar met een 2.4-liter benzinemotor. Die telt, opnieuw om aan het budget te denken, geen zes maar vier cilinders. Bovendien koos Hyundai niet voor 6, maar 5 versnellingen. Die versnellingsbak bepaalt het karakter van de motor.

De krachtbron is goed voor 161 paardekrachten die in het eerste verzet niets liever doen dan galopperen. Daarom is de Sonata opvallend vlot weg bij een verkeerslicht. Toen werd geprobeerd of deze Koreaan een paar dure Duitse sedans op hun nummer kon zetten, mondde dat in eerste instantie in veel wielspin en weinig acceleratie uit. Pas bij een tweede meer beheerste poging kon de Sonata de Duitsers het fraai geschapen achterwerk tonen. Met het acceleratievermogen zit het dus wel goed!

Ook in de 2e, 3e en 4e versnelling is de Sonata 2.4 een vlotte auto die de inzittenden bij tussenacceleraties lichtjes in de stoelen kan drukken. Alleen bij dergelijke "uitspattingen" is de motor iets hoorbaar en klinkt deze minder geraffineerd dan die van de concurrentie. De 5e versnelling is een echte overdrive. Bij flink acceleren bijt de motor niet meer door, maar daar staat tegenover dat de krachtbron op kruissnelheid volstrekt onhoorbaar is. Ook geluiden van de banden of rijwind dringen nauwelijks tot het interieur door, waarmee de Sonata ook op dit punt tot de top van z'n klasse hoort.

Wegligging

De wegligging is in de basis prima en bij dagelijks gebruik scoort de Sonata opnieuw hoge ogen. Maar bij vlot bochtenwerk levert de Sonata niet het rijplezier dat (even grote maar veel duurdere) Italianen en Duitsers wel bieden. Bovendien wordt de grens, bewust of in een paniekreactie, iets eerder bereikt dan gemiddeld.

De meeste testkilometers zijn afgelegd bij regen, hagel en ander onheil en dan is de Sonata al snel te verleiden tot voorspelbaar en controleerbaar wegglijden over de voorwielen. De oorzaak hiervan is te vinden in een combinatie van de banden, het onderstel en de gewichtsverdeling die bij de concurrentie net iets verfijnder is. Bovendien is de Sonata zijwindgevoelig, terwijl dit toch echt geen hoge of smalle auto is.

Misschien maakt het weggedrag de Sonata niet tot een eersteklas "pretnummer" of "premium sedan", maar menigeen zit daar helemaal niet op te wachten. In plaats daarvan scoort de Sonata met rust, comfort en de capaciteit om vier personen schijnbaar moeiteloos over enorme afstanden te vervoeren. Dat wordt nu gecombineerd met een op-en-top Europese uitstraling en een traditioneel lage Koreaanse prijs.

Conclusie

Biedt de nieuwe Hyundai Sonata dezelfde kwaliteiten als een Europese of Japanse zakenauto tegen een spotprijsje? Helaas niet, maar de auto weet op zijn eigen manier te charmeren en is wel degelijk een aanrader. Het verschil is niet te vinden in vormgeving, afwerking of betrouwbaarheid.

De uitrusting verschilt op details waarbij regelmatig voor eenvoudigere maar vrijwel even effectieve oplossingen is gekozen. Ook het mechaniek is zo geconstrueerd dat dankzij relatief eenvoudige techniek prestaties worden neergezet die bij de concurrentie alleen zijn voorbehouden aan het absolute topmodel. Het onderstel is minder gebalanceerd dan dat van de concurrentie en daarom is de grens in extreme situaties eerder bereikt.

Het zijn allemaal nauwelijks nadelen, maar vooral keuzes. Hyundai spreekt daarom terecht van de "nieuwe generatie" Sonata. Zeker wanneer de beloofde diesel op de markt komt, is de Sonata een goede aanleiding om een hele nieuwe generatie zakelijke rijders kennis te laten maken met Hyundai.