Infiniti FX

Wat de FX zo bijzonder maakt, is de vormgeving. Een SUV is in de regel groot, stoer en hoekig. De Infiniti FX is allerminst een onverzettelijke terreinauto; het is een sportieve auto met slechts de omvang van een SUV.

De vormgevers hoefden zich niet druk te maken om bodemvrijheid, hellingshoeken of binnenruimte. Het uiterlijk stond op de eerste plaats. De FX is daarom opvallend, imposant en brutaal, maar net niet fout. Het aangezicht is voor modeljaar 2012 nog sprekender geworden dankzij een nieuwe grille. Deze is gebaseerd op de huisstijl die Infiniti de laatste jaren al in diverse conceptcars heeft getoond. Het nieuwe front geeft de FX niet alleen een nog zelfverzekerdere blik, maar straalt ook meer harmonie uit; alsof de FX altijd zo bedoeld was.

Ook nieuw voor 2012 is de nieuwe, blauwe kleur "Iridium blue" (zie foto's). Deze lak is volgens de fabrikant zelfherstellend. Kleine krassen zouden onder de invloed van de zon en water vanzelf herstellen.

Uitrusting

Dat de FX vooral een sportieve auto is, verraadt het interieur. Voor een SUV zit de bestuurder relatief laag en onderuit! Zoals mag worden verwacht van een Japanse auto, staat het interieur bol van de moderne techniek. Bovendien zijn al die voorzieningen standaard. De FX biedt alle luxe en veiligheidsvoorzieningen waar bij andere merken stevig voor moet worden bijbetaald.

Pas na lang zoeken blijken een paar zaken te ontbreken. Zo kan de FX zichzelf niet inparkeren (maar wordt de bestuurder wel bijgestaan door camera's rondom). Ook leest de auto geen verkeersborden. De FX ziet echter wel de belijning op de weg en kan actief ingrijpen in de besturing om binnen de lijntjes te blijven. Ook remt de FX zelf voor obstakels.

De FX wordt sinds 2008 officieel in Europa geïmporteerd, maar was daarvoor al jaren in Amerika te koop. Speciaal voor de Europese markt is de FX op ruim 2.000 punten aangepast. Eén ding zijn de makers echter vergeten: het Bose audiosysteem klinkt nog steeds op-en-top Amerikaans (luid, vet, opdringerig en onecht).

Diesel

Speciaal voor Europa is de FX leverbaar met een dieselmotor. Deze is afkomstig van moederbedrijf Nissan, dat de motor op zijn beurt heeft ontwikkeld met partner Renault. De 3.0 liter zescilinder dieselmotor van de FX is ook te vinden in de Renault Laguna Coupé. Voor Infiniti is het motormanagement echter aangepast, zodat de krachtbron sneller en vooral agressiever reageert op het gaspedaal.

Ondanks het vermogen van 238 pk / 550 Nm zijn de prestaties niet meer dan voldoende. De sprint vanuit stilstand naar 100 km kost 8.3 seconden. Dat is in absolute zin zeer snel, maar vergelijkbare dieselmodellen van andere merken hebben nog meer overmacht en nog meer souplesse. Vooral op dit laatste punt stelt de FX diesel teleur.

In de stad schakelt de automatische zeventraps transmissie relatief laat. Het toerental ligt gemiddeld rond de 1.500 tpm en op dat moment is de krachtbron nadrukkelijk hoorbaar. Voor een auto in deze prijsklasse ligt de lat hoog en dan is "hoorbaar" al te luid. Daarbij is de FX in de stad onhandelbaar groot en zoekt de bestuurder als vanzelf de korte route naar de buitenweg.

Op de snelweg weet de FX juist sterk te overtuigen. Bovendien klinkt bij het accelereren een machtig zescilinder geluid, wat het sportieve gevoel ten goede komt. Zelfs bij zeer hoge snelheden blijft de rust in het interieur gewaarborgd; zo lijkt 180 km/u slechts wandeltempo.

De dieselmotor is niet voorzien van een stop/start-systeem. Desondanks lag het testverbruik lager (!) dan fabrieksopgave. Op een uiterst eenvoudige testroute (provinciale wegen rondom München) kwam het gemiddelde verbruik uit op 8.1 liter per 100 km. Infiniti stelt zelf dat de "FX 3.0d" gemiddeld 9 liter per 100 km verbruikt.

Rijeigenschappen

Dé grote kracht van de Infiniti FX zit in het weggedrag. Zoals eerder aangegeven, zijn de off-road capaciteiten van ondergeschikt belang. De FX is voorzien van vierwielaandrijving, maar dat is vooral bedoeld om het motorvermogen onder alle omstandigheden optimaal te kunnen benutten.

Onderhuids heeft Infiniti er alles aan gedaan om het gewicht zo evenredig mogelijk over de voor- en achterwielen te verdelen. Dat gaat zo ver dat bij uitvoeringen met een relatief zware motor de accu naar de bagageruimte is verplaatst. Om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden, loopt de aandrijfas zelfs door het oliecarter!

Het resultaat is er naar. De besturing is direct en overhellen is deze kolos zo goed als vreemd. Daarbij voelt de bestuurder perfect aan waartoe de auto in staat is. Zonder afbreuk te doen aan het comfort, is in de bocht perfect merkbaar welke krachten er op de banden werken en kan de bestuurder gemakkelijk het uiterste uit de FX halen. Alhoewel de FX het op een circuit gegarandeerd verliest van een echte sportwagen, is het sportwagen-gevoel overtuigend aanwezig.

Wanneer kalm wordt gereden is juist merkbaar hoe verfijnd het onderstel is. Dit is namelijk ook een auto die het de bestuurder makkelijk maakt om "mooi" te rijden. Desgewenst laat de FX zich gracieus en comfortabel als een limousine sturen en vergeet de bestuurder waartoe de FX in staat is.

Conclusie

De FX is het boegbeeld van het exclusieve Japanse merk Infiniti. Deze sportieve SUV is aangepast voor 2012. De hernieuwde kennismaking leert echter dat die aanpassingen zo gering zijn dat een foto van de nieuwe lakkleur en de nieuwe grille ook zou voldoen.

De reden om opnieuw met de FX te gaan rijden is vooral om deze bijzondere auto nogmaals onder de aandacht te brengen. Ondanks alle aanpassingen voor de Europese markt (dieselmotor, sportiever karakter, standaard alle luxe die bij de concurrentie optioneel is) blijft de FX namelijk een zeldzaamheid op onze wegen. Maar is dat niet mede wat de FX zo exclusief maakt?