Kia Picanto (2004 - 2011)

Als "kleinste Kia" is de Picanto bepaald geen ondermaats autootje. De nieuwkomer oogt royaal en kan voor het gevoel best worden vergeleken met een mini MPV. Ook binnenin geeft de Picanto niet het gevoel van een kleine auto. De afstand tot de voorruit is groot, de ruimte rondom de voorstoelen is riant en de inzittenden hebben een nadrukkelijk gevoel van vrijheid.

Het komt allemaal op het conto van de ontwerpafdeling van Kia, want in cijfers uitgedrukt is de Picanto wel degelijk even groot als de veel kleiner ogende kleintjes van de concurrentie. Dat verklaart ook waarom de ruimte op de achterbank en de bagageruimte niet bovengemiddeld scoren. Heel handig is de dubbele bodem onder de kofferruimte waarin keurig verdeeld in vakken kleine bagage veilig kan worden opgeborgen.

Uitrusting en afwerking

Het volwassen gevoel komt terug in de uitrusting en afwerking. Om met dat laatste te beginnen: voorheen was best te achterhalen waarom een Kia zo voordelig was. De fabrikant bood alles wat nodig was in het dagelijks gebruik, maar stopte daar waar echte luxe begon. Een dankbare keuze voor wie alleen vervoer van A naar B zocht. Maar met de Picanto is volstrekt onduidelijk waar Kia het voordeel heeft weten te behalen.

De afwerking is smetteloos en ook op details is niet bespaard. Zo is ook voorzien in kleine dingen als een steuntje voor de linkervoet, een bakje voor de zonnebril en uitgekiende luidsprekerplaatsing voor een prima stereo-geluid. Het lijken details, maar wie de voet niet kwijt kan, de zonnebril niet kan vinden of moet luisteren naar slecht geluid ervaart de hele auto als vanzelf minder positief. De Picanto weet juist vanaf de eerste minuut een positieve indruk te geven.

Blauw

Die positieve indruk wordt versterkt in de vormgeving van het interieur, waar de lakkleur als terugkerend thema wordt gebruikt. Verwar dit echter niet met blank metaal in het interieur. De binnenzijde is tot de laatste vierkante centimeter bekleed. Die bekleding heeft echter accenten in de lakkleur. De "lekker fel" blauwe testauto heeft blauwe accenten in het dashboard, de deurpanelen, de vloermatten en de stoelen. De stoelen zitten op korte afstanden prettig, maar leveren na enkele honderden kilometers onafgebroken rijden te weinig steun aan de onderrug. Bovendien zijn de hoofdsteunen niet voldoende verstelbaar voor lange bestuurders.

Vanaf het basismodel zijn bekerhouders, verlichting in de bagageruimte, opbergvakken aan de achterzijde van de voorstoelen en een bestuurdersairbag standaard. Een niveau hoger komen daar stuurbekrachtiging, een toerenteller, digitale klok en centrale portiervergrendeling bij. De hier gereden versie is de meest luxe uitvoering en is dan voorzien van elektrisch bedienbare zijruiten voor en achter, breedstralers, airconditioning, ABS en sideairbags. Een kostbare zakenauto die een paar dagen eerder werd getest bood nauwelijks meer!

Lekker fel

De Picanto is leverbaar met een 1.0 of 1.1-liter motor. Bij introductie is alleen de 1.1-liter variant leverbaar, dus daar is mee gereden. Deze motor maakt Kia's slogan "lekker fel" (moest dat met een naam als Picanto niet "lekker pittig" zijn?) waar.

Vanaf het eerste moment, dus ook na een koude start, presteert de Picanto prima. De motor is zowel soepel als snel. Natuurlijk mogen geen wonderen worden verwacht in deze (prijs)klasse, maar de Picanto komt met groot gemak met het verkeer mee. Ook veilig inhalen of vlot invoegen is geen enkel probleem.

De Picanto presteert met het gemak dat tekenend is voor veel duurdere auto's. Bij stevig accelereren brult de kleine motor het niet uit alsof het een onmogelijke opgave is. De motor blijft in de dagelijkse praktijk laag in de toeren, wat weinig motorgeluid en een laag brandstofverbruik betekent. Alleen de tussensprint van 80 naar 120 km/u wordt bij voorkeur in de 4e versnelling uitgevoerd, omdat dit in het 5e verzet wel erg veel tijd kost. Uiteindelijk kwam het testverbruik uit op een nette 1 op 19.

De remmen lijken te zijn gemaakt voor een veel zwaardere motor. Bij het eerste verkeerslicht zou de testrijder zonder veiligheidsgordels pardoes met de neus tegen de voorruit zijn beland! Tip: doe een kort remproefje bij aanvang van een proefrit. Het forse remvermogen is even wennen, maar levert een belangrijke bijdrage aan de veiligheid. Als het toch over veiligheid gaat: ook het weggedrag is bovengemiddeld goed en de Picanto laat zich desgewenst zeer vlot een bocht om zetten. De besturing is scherp en nauwkeurig; een pittig wagentje!

Conclusie

Het heeft even geduurd, maar Kia is weer helemaal terug in de kleine klasse met de Picanto. Kia's kleinste onderscheidt zich door de vrolijke vormgeving en een opmerkelijk ruim interieur. De afwerking staat op een niveau waar een compacte Kia enkele jaren geleden niet van had durven dromen.

Ook in technisch opzicht is de Picanto helemaal van deze tijd. De motor is vlot, stil en zuinig. De remmen zijn (meer dan) uitstekend en de wegligging verdienstelijk. Met de Picanto kunnen de Kia-dealers weer goede zaken doen, want het is een scherp aanbod.