Mitsubishi Pajero Pinin

Aan het einde van een maartse zaterdagmiddag kleurt de lucht ineens onheilspellend donker. Een enorme onweersklap zet boven de A2 een sneeuwstorm in gang die zijn weerga niet kent. De auto's voor mij vormen een kerstboom van remlichten en de snelheid daalt tot 50 km/u. Ik krijg een brede grijns op mijn gezicht, zet het middelste pookje in "4H", ga naar de linker rijstrook en trap het gas nog eens wat dieper in. Vrolijk zingend met de radio ga ik de file voorbij. De stakkers. Maar ja, niet iedereen rijdt een Mitsubishi Pinin, Mitsubishi's nieuwe kleine terreinauto op basis van de grote Pajero.

Pininfarina

Om aan de vraag naar handzame terreinauto's te voldoen vroeg Mitsubishi niemand minder dan Ferrari-ontwerper Pininfarina de Pajero onder handen te nemen en aan te passen aan de Europese smaak. Het is wel even schrikken als een ontwerper die vooral bekend is met lage gestroomlijnde sportwagens een auto moet ontwerpen waarbij zaken als bodemvrijheid en uitloophoeken van belang zijn.

Die zorgen zijn onterecht, geen van de terreinrijkwaliteiten van de originele Pajero zijn verloren gegaan. Sterker nog, een afgeslankte auto laat zich vaak gemakkelijker door het terrein leiden dan een grote. Deze kleine Pajero is lichter en zakt dus minder snel weg, bovendien is het risico kleiner dat de auto op de buik blijft hangen op korte hobbels. De Pajero Pinin heeft een bodemvrijheid van 20 cm en in- en uitloophoeken van respectievelijk 35 en 42 graden. Direct onder de voorbumper is een grote beschermplaat te vinden die door loopt tot de voorwielophanging. Het laagste punt van de auto is de viscosekoppeling die zorgt voor de verbinding tussen de voor- en achteras.

Normaalgesproken worden alleen de achterwielen aangedreven. Dat is voldoende voor de meeste situaties en bespaart brandstof doordat geen overbodige onderdelen worden aangedreven. Bij zeer zware regenval of gladheid kan, al rijdende, vierwielaandrijving worden ingeschakeld. De viscosekoppeling zorgt er dan voor dat de kracht zo wordt verdeeld dat de voor- en achterwielen even snel draaien en de grip daarom maximaal blijft. Afhankelijk van de situatie betekent dat dat de meeste kracht nog steeds naar de achterwielen gaat, of naar behoefte wordt verdeeld over beide assen.

In zwaar terrein kan de tussenkoppeling worden uitgeschakeld. Voor extreme omstandigheden is een lage overbrenging beschikbaar waarin de versnellingsbakverhoudingen worden aangepast en bijna dubbel zoveel kracht beschikbaar is als normaal. Dergelijke techniek verklaart waarom deze compacte terreinauto toch een weinig bescheiden prijskaartje draagt. Zoals verwacht komt de Pinin moeiteloos door een aantal (bescheiden) tests op onverhard terrein. Enige minpuntje is dat het profiel van de banden opvallend snel vol zit met modder waardoor de grip al snel vermindert. De bandenkeuze lijkt echter bewust te zijn gemaakt, want op de snelweg is de Pinin één van de fijnst rijdende terreinauto's van dit moment.

GDI = Geen Diesel indoen

Het goede gedrag op de snelweg is te verklaren door de genoemde bandenkeuze, een heerlijk gebalanceerd onderstel en een prima motor. Alhoewel diesel meer gebruikelijk is onder terreinauto's, koos Mitsubishi bewust voor een GDI krachtbron om te bewijzen dat deze revolutionaire vinding tot meer in staat is dan het economisch verantwoord aandrijven van de weinig zinnenprikkelende Carisma. Een GDI motor maakt gebruik van de techniek van een dieselmotor, maar loopt op benzine. Op die manier combineert GDI het lage brandstofverbruik van diesel, met de prestaties van een benzinemotor.

Voor de Pinin betekent dat dat de auto zeer gewillig op de snelweg is en tegelijkertijd voldoende trekkracht heeft voor het terrein. In cijfers uitgedrukt: 122 pk, 174 Nm en een sprint van 0 naar 100 km/u in 10,2 seconden.

Na een proefrit van ongeveer 500 km kwam de boordcomputer tot een gemiddeld verbruik van 8,6 liter brandstof per 100 km. Absoluut gezien een stevig verbruik, maar rekening houdende met het gewicht van de auto, de stroomlijn en het veelvuldige gebruik van de vierwielaandrijving een heel nette waarde. Bovendien weet Mitsubishi te vertellen dat een GDI motor de eerste 7500 km van zijn leven de weg- en weersomstandigheden van zijn leefgebied leert kennen om uiteindelijk nog zuiniger te gaan rijden.

Tot 100 km/u is de GDI rustig. Daarboven is de motor beter te horen zonder echt storend te worden. De Pinin leent zich daarom goed voor lange ritten op hoge snelheid, alhoewel een terreinauto nooit het comfort van een personenauto benadert. Daarentegen benadert een personenauto nooit de hoge zit waardoor de Pinin-bestuurder ontspannen over het verkeer heen kan kijken.

In bochten hangt de Pinin minder over dan andere terreinauto's. Alleen aan het onrustige gedrag op hobbels van deze korte hoge auto kon Mitsubishi niets verbeteren.

Interieur

Bij aanvang van de proefrit toonde de Pinin zich meteen van één van zijn sterkste kanten: extra veiligheid onder extreme weersomstandigheden. Andere redenen om een terreinauto als deze te kopen zijn het trekken van een aanhanger en uiteraard het bedwingen van ruig terrein. Het goede gedrag op de snelweg betekent allerminst dat de Pinin een luxeauto met terreinaspiraties is, het bewijst vooral dat Mitsubishi voortreffelijk werk levert om beide goed te combineren.

Ook binnenin de auto is een goed compromis gevonden tussen luxe en functionaliteit. Zo is de auto van alle gemakken voorzien voor een leven in de stad. Elektrisch bedienbare zijruiten en spiegels, airconditioning, een radio-cd speler, boordcomputer en centrale portiervergrendeling zijn allemaal standaard. Helaas heeft de centrale portiervergrendeling geen afstandsbediening en zijn zowel de gordels als het stuurwiel niet in hoogte verstelbaar.

Voor langere bestuurders dekt de bovenrand van het stuurwiel een deel van de snelheidsmeter af. De enige oplossing is te onthouden hoe hard de auto rijdt bij welk toerental en verder op de toerenteller te blijven letten.

Stoelen en banken

De stoelen bieden voldoende steun en zitten ook na een lange rit nog prettig. Het dashboard is opgetrokken uit stevig kunststof en voorzien van legio handgrepen zodat de passagier ook in het terrein alle grappen van de bestuurder zonder kleerscheuren overleeft.

Wie achterin zit heeft het minder getroffen. De instap naar de achterbank is krap waarna de inzittenden zijn aangewezen op de inschikkelijkheid van de bestuurder en bijrijder. Achter de grote achterdeur is een kofferruimte te vinden die niet meer doet dan dat: ruimte bieden aan één koffer. De achterbank is in twee delen neerklapbaar waarna een ruime en vooral hoge bagageruimte ontstaat. Leuk detail is dat de rugleuning van de achterbank in zes standen is te verstellen om zo meer bagageruimte of meer zitruimte te creëren.

Conclusie

Mitsubishi had een goed plan en voerde dat perfect uit. Meesterontwerper Pininfarina slankte de Pajero af van een massieve krachtpatser tot een gespierde atleet. Het resultaat is een begeerlijke terreinauto die zich prima thuisvoelt op de snelweg. De GDI motor draagt daar voor een belangrijk deel aan bij. De auto is nu niet alleen in aanschaf beduidend goedkoper, maar ook in dagelijks gebruik.

Bij dit alles is niet op terreinkwaliteiten ingeleverd. De techniek van de auto is en blijft die van een eerste klas terreinwagen. Misschien oogt de kleine Pajero ten opzichte van z'n grotere broers als speelgoed, maar het is serieus speelgoed (Ivo Kroone).