Peugeot 106

Om met dat uiterlijk te beginnen: in de loop der jaren heeft het exterieur allerlei kleine aanpassingen ondergaan. In deze laatste generatie is het resultaat daarvan duidelijk merkbaar. De wielkasten zijn dik aangezet, een dakspoiler is standaard (voor XS en GTi-uitvoering) en een detail als gaas onder de achterbumper maken de 106 tot een echt hebbedingetje. Een set lichtmetalen wielen maakt de testauto helemaal af. De bumper en onderspoiler met breedstralers zijn van kunststof, zodat deze stadsauto tegen een stootje kan zonder direct de plaatwerker op te zoeken.

Het interieur is, zoals dat wel vaker gebeurt bij Peugeot, aardig maar niet zo geslaagd als het exterieur. Binnenin de 106 is alles op z'n plaats maar straalt het geheel weinig durf of creativiteit uit. De uitrusting is gezien de prijs heel behoorlijk. Alleen elektrisch bedienbare zijruiten zijn optioneel. De bediening hiervan is tussen de beide voorstoelen te vinden, zij het dat de knoppen niet zijn verlicht en het in het donker even zoeken is.

Een echte misser is de schaalverdeling van de snelheidsmeter, die de in Frankrijk gangbare snelheden 110 en 130 km/u duidelijk weergeeft, maar de Nederlandse automobilist laat raden naar een exacte 100 of 120 km/u. De beloofde kuipstoelen bieden niet bijzonder veel steun en zijn een beetje klein voor een forse bestuurder. Dit is van beide net niets. De ruimte achterin is minder dan gemiddeld in deze klasse. Daar staat tegenover dat er wat meer ruimte overbleef voor de keurig afgewerkte bagageruimte.

Rijden

De 1.4-liter motor valt direct op door een mooi rustige loop en een zeer bescheiden geluidsniveau. De krachtbron heeft er bovendien zin in en toont vanaf de eerste kilometer een pittig karakter. De kracht van de motor is even gemakkelijk te gebruiken om kalm en in een hoge versnelling te rijden om brandstof te besparen. De 75 pk/120 Nm sterke 4-cilinder krachtbron is van alle markten thuis.

De rest van de rijeigenschappen zijn evenals de motor heel volwassen te noemen. Een auto die al zo lang op de markt is, is duidelijk vrij van kinderziekten en in de loop der jaren geperfectioneerd. Dat wil niet zeggen dat de jaren niet tellen, want de motor bedient zich van twee-kleppen techniek en een passagiersairbag of ABS zijn niet standaard. De remmen bieden gelukkig voldoende reserve voor een flinke noodstop. Het onderstel en de besturing dragen bij aan een zeker en solide gevoel, waardoor de bestuurder alsvanzelf steeds vlotter gaat rijden. Een aangename stuurbekrachtiging maakt het plaatje compleet, want die assisteert zonder het gevoel met de voorwielen weg te nemen.

Conclusie

Is de Peugeot 106 alleen een mooi gezichtje? Allerminst! De auto weet na een korte kennismaking te overtuigen door een heel volwassen karakter. De motor, de besturing en het onderstel bieden duidelijk meer comfort dan de gemiddelde compacte auto. De 106 geeft bovendien niet het gevoel van een goedkope auto, maar hoogstens dat van een kleine wendbare die in veel gevallen simpelweg praktischer is dan een grote auto. Als dat kleintje er dan ook nog eens leuk uit ziet, dan vormt dit instapmodel van Peugeot een heel aantrekkelijke aanbieding.