Suzuki Swift (1983 - 1988)

In 28 jaar en ruim 500.000 km heeft de Suzuki SA310 van onze hoofdredacteur nooit één enkel mankement vertoond. Uiteraard zijn er onderdelen versleten, maar nooit heeft de auto er halverwege de rit de brui aan gegeven. Bovendien is de hoofdredacteur ook nooit verleid door de vele testauto's, hij rijdt nog steeds met het oude beestje.

Gebruikssporen

Toch is de astronomische kilometerstand (verder dan de afstand van de aarde tot de maan!) niet zonder kleerscheuren bereikt. Steenslag heeft kraters geslagen in de neus, iedere dag heeft de auto een andere rammel of piep, een onverlaat heeft bij een inbraakpoging de sloten vernield, het plaatwerk heeft inmiddels vele tinten blauw, starten vereist een speciaal ritueel en een monsterlijk audiosysteem heeft de lasnaden kapotgespeeld waardoor de roestduivel uiteindelijk toch kon toeslaan.

Reserveonderdelen zijn niet of nauwelijks leverbaar. Preventief vervangen van slijtagedelen was daarom al enige tijd niet meer mogelijk. Vroeg of laat zal een essentieel onderdeel de geest geven en dan komt de lange relatie tot een einde.

Kortom: het was tijd voor een welverdiende verjongingskuur. In samenwerking met de redacteur van een bevriend oldtimer-tijdschrift werd een geschikte restaurateur gevonden. Een klein bedrijfje nabij Arnhem haalt zijn neus niet op voor auto's die geen Jaguar E-Types of Porsches 911 zijn, maar leent zich graag voor "vergeten" auto's zoals onze Suzuki SA310.

Gezien de leeftijd en de kilometerstand vond de restaurateur de auto er nog verrassend goed uitzien. 's Nachts overdekt stallen en een Dinitrol anti-roest behandeling doen wonderen voor het plaatwerk!

Donor gezocht

Toch waren er twee onderdelen zo slecht dat het het gehele kostenplaatje sterk zou beïnvloeden: de deuren. Dit is echter de laatste Suzuki SA310, dus waar moeten vervangende portieren vandaan komen? Onderzoek bij Suzuki Nederland en zelfs Suzuki Japan loopt op niets uit. Er zijn geen nieuwe portieren meer te krijgen. De restaurateur benadrukte herhaaldelijk dat een donorauto geen goed idee was, omdat alle auto's dezelfde zwakke punten hebben en dus op dezelfde punten beginnen te roesten.

Echter: onze deuren zijn zo slecht omdat het anti-roest middel destijds bewust is verwijderd om ruimte te maken voor akoestisch materiaal voor de luidsprekers in de deuren. Een andere auto zou in theorie nog steeds gave deuren moeten hebben.

En dan gaat er een lichtje branden! De Suzuki Swift uit 1985 verschilt behalve in de naam slechts op details (vorm hoedenplank, schaalverdeling snelheidsmeter, handremhendel) van de SA310. Wellicht dat er nog een Swift rondrijdt met roestvrije portieren? Een nieuwe zoektocht op de diverse occasion-sites leert dat er welgeteld drie Swifts uit 1985 resteren. Twee ervan verkeren in erbarmelijke staat.

Buitenkans

Het bekijken van de foto's van het derde exemplaar wekt ongeloof. Een kleine handelaar uit het zuiden des lands zegt een vrijwel nieuwe Swift uit 1985 in huis te hebben. De auto zou slechts 33.000 km hebben afgelegd en ziet er beter uit dan restaurateur met onze SA310 zou kunnen hebben bereiken.

Het autootje zou van een oude baas zijn geweest die er een Volkswagen Kever naast had voor dagelijks gebruik. De Swift kwam alleen op zon- en feestdagen buiten. Na het overlijden van de eigenaar kwam de Swift in handen van erfgenamen die niets zagen in het aandoenlijke, groene autootje. Ze stalden het in een garage om er alleen voor de jaarlijkse APK-keuring uit te komen.

Gelukkig realiseert de handelaar zich niet wat voor restauratiebudget er voor de SA310 was en hoeveel wij bereid zouden zijn geweest neer te tellen voor dit buitenkansje. De koop is daarom snel gesloten. Zelfs als de Swift stiekem toch 133.000 km op de teller zou hebben, is het een goedkope donor voor onderdelen.

De Swift wordt op een zaterdag opgehaald. Er wordt geen onderhoud aan de auto gepleegd en op zondag debuteert onze oldtimer op het "Concours d'elegance het Loo"; het chiqueste oldtimer evenement van Nederland. Vanwege de late aanmelding kon de auto niet meedingen naar de prijzen.

Desondanks willen enkele juryleden best een blik werpen. Met een vertederde blik aanschouwen ze de Swift. "Als deze auto op tijd zou zijn ingeschreven, zou hij waarschijnlijk met een prijs naar huis zijn gegaan", zegt één van de keurmeesters.

Liever de dealer?

Maandag volgt de strenge blik van de chef werkplaats van de locale Suzuki-garage. Ook hij heeft goed nieuws. Dit is werkelijk een lot uit de loterij! Geen millimeter van de drieendertigduizend kilometers is gelogen. De originele (asbest) remblokken zitten nog onder de auto en zelfs een sticker die in de regel al na enkele maanden onder de motorkap vandaag is geregend c.q. gebrand, zit nog op zijn plek.

Dankzij de medewerking van de Nederlandse Suzuki-importeur worden enkele onderdelen op de kop getikt die de Swift in de loop der jaren op wonderlijke wijze zijn ontvallen. Met een antenne, een nieuwe daklijst en een stevige bumpersteun kan de Swift weer trots voor de dag komen.

De restaurateur zou waarschijnlijk lachen in zijn vuistje. Hij zou deze groene Swift blauw spuiten (de kleur van onze SA310), de kentekenplaten overzetten en met een grijns van iemand die net de loterij gewonnen heeft het volledige restauratiebedrag in rekening brengen. In plaats daarvan krijgt de Swift een extra grote beurt en wordt de auto in gebruik genomen.

Rijden

Wat rijdt dat beroerd! Onze Suzuki SA310 is in de loop der jaren tot een auto op maat gemaakt met het interieur van een Suzuki Swift GTi, Koni schokbrekers en een audiosysteem dat menig opnamestudio naar de kroon steekt. De Swift is daarentegen geheel standaard.

Het verschil tussen een nieuwe auto uit 1985 en een nieuwe auto uit 2012 is plotseling pijnlijk duidelijk. De platte stoelen bieden nauwelijks steun en het dunne stuurwiel voelt als een hoepel. De wegligging is net niet gevaarlijk en wat voor een moderne auto bijremmen is, is voor de Swift een noodstop. Achteraf is het maar goed dat de SA310 niet in originele staat is teruggebracht!

Het grootste probleem blijkt na enkele dagen. Een ander woord is er niet voor: de Swift zuipt. De Suzuki SA310 en Swift hebben exact dezelfde motor, maar een heel andere levensgeschiedenis. De SA310 is altijd rustig warmgereden en alleen gebruikt voor lange afstanden. De Swift is waarschijnlijk 33.000 keer op en naar naar de bakker geweest. Terwijl de SA310 met gemak 1 op 21 rijdt, blijft de Swift ook na intensieve motorreiniging steken op 1 op 14!

Bovendien lijkt de Swift de meeste van de originele 50 paardenkrachten kwijt te zijn. Op de snelweg geeft het mechaniek te kennen niet gediend te zijn van hoge snelheden. Een helling in een parkeergarage is bijna een onmogelijke opgave. Waarschijnlijk is het autootje de afgelopen decennia niet buiten zijn dorp geweest, laat staan buiten de provincie.

Volgens de diverse specialisten moet de Swift in zekere zin nog worden ingereden. Het advies is de auto volop te gaan gebruiken. Inmiddels zijn de eerste 4.000 probleemloze kilometers met moed, beleid en trouw afgelegd. Het half miljoen is echter nog heel ver weg. Vooralsnog is de titel "beste auto ter wereld" daarom nog altijd weggelegd voor onze trouwe SA310. De Swift is echter nu al een goede tweede...

Conclusie

Na 28 jaar en 500.000 km zou de Suzuki SA310 van de hoofdredacteur van Autozine.nl geheel worden gerestaureerd. Tijdens een zoektocht naar reserveonderdelen kruiste een zo goed als nieuwe Suzuki Swift uit 1985 het pad en kwam het restauratieproject op losse schroeven te staan. De beoogde donor was zo gaaf dat slopen zonde zou zijn en het krampachtig behouden van de laatste SA310 (bijna) overbodig.

Inmiddels staan beide Suzuki's gebroederlijk naast elkaar in de garage. De SA310 komt af-en-toe buiten opdat het mechaniek in conditie blijft. De Swift wordt de komende tijd nog verder vertroeteld met een anti-roest behandeling, een lakbehandeling en een moderne radio. Bovendien zal Autozine acte de présence geven op de diverse oldtimer-festivals.