Toyota Avensis Wagon (2003 - 2008)

Het is handig dat de Avensis zo populair is, want ook als de proefrit aanvangt is het verschil met de vorige Avensis niet duidelijk. Maar omdat op iedere straathoek wel een Avensis staat, is vergelijkingsmateriaal snel gevonden. Dan blijkt dat de lijn onder de grille nu wordt onderbroken door een kuiltje. De koplampen zijn iets aangepast en dat staat de auto beter. De buitenspiegels hebben voortaan geïntegreerde knipperlichten en de achterlichten hebben een andere tint rood, maar dat is omdat Toyota het vertelde.

Interieur

De opzet van het interieur is gelijk gebleven, maar de bekleding is gewijzigd. De uitrusting is, afhankelijk van de uitvoering, iets aangepast. De verbeteringen aan het audiosysteem zijn daarvan het belangrijkst. De CD-speler speelt voortaan ook CD-ROM's met daarop mp3-bestanden. Bovendien worden het volume en de klankkleur nu aangepast aan de rijomstandigheden. De Avensis was al zeer stil, maar nu de radio de laatste rijgeluiden maskeert blijft er nog minder motorgeluid over.

Het geavanceerdere audiosysteem is welkom, maar helaas heeft Toyota geen aanpassingen gedaan aan de rest van het interieur. De Avensis Wagon was al ruim (520 liter, uitbreidbaar tot 1.500 liter), maar niet bijzonder slim. Vooral de laatste generatie stationcars zijn rijdende goocheldozen met verplaatsbare tussenschotten, flexibel in te delen bagagecompartimenten en andere ruimtebesparende vondsten. Maar de Avensis beperkt zich nog steeds tot de oudste truc in het boekje: de dubbele bodem.

Net als bij de eerste generatie Avensis Wagon is ook nu het opklappen van de achterbank een hele klus. Eerst moet de zitting worden weggevouwen, daarna moeten de hoofdsteunen worden uitgenomen en pas daarna kan de rugleuning (60/40 verhouding) worden neergelegd. De moeite wordt beloond met een ruime, vlakke laadvloer die keurig is afgewerkt met een stevige stof. Dankzij de brede achterklep en het ontbreken van een tildrempel is de laadruimte prima toegankelijk. Daarmee is de Avensis Wagon een goede bruikbare stationcar, maar heeft Toyota een kans laten liggen om er een wonder van vernuft van te maken.

Motoren

Gelukkig zijn de onderhuidse verschillen wel van belang. Dat begint met een geheel nieuwe dieselmotor. De "2.0 D-4D F" is de nieuwe basis diesel die sterker, zuiniger en nauwelijks duurder is dan de motor die hij vervangt.

Omdat de nieuwe dieselmotor pas in september beschikbaar is, valt de keuze voor de testauto op een heel andere uitvoering. De Avensis was al getest met 1.8 liter benzinemotor (ongewijzigd) en "2.2 D-4D D-CAT Clean Power" diesel (ongewijzigd). Daarom valt de keuze nu op het absolute topmodel: de 2.4 liter viercilinder benzinemotor (163 pk / 230 Nm). Daarmee moet het makkelijk zijn de verbeteringen aan de wegligging te testen.

De wielophanging en stuurbekrachtiging zijn herzien en dat is te merken. De auto is meer koersvast geworden. In de bochten wordt de ingezette lijn beter gevolgd, ook op slecht wegdek. Stuurcorrecties zijn minder vaak nodig en dat maakt de Avensis gevoelsmatig nog comfortabeler.

Echt prettig stuurt de testauto echter niet. De Avensis 2.4 stuurt zwaar, maar niet lekker zwaar zoals een sportwagen. In plaats daarvan lijkt de stuurbekrachtiging steeds een weerstand te moeten overwinnen alsof er een loodzwaar motorblok op de voorwielen drukt. Ook het rempedaal geeft het gevoel dat de zwaarst gemotoriseerde Avensis wat zwaarlijvig is.

Desondanks presteert de Avensis 2.4 prima. Deze topuitvoering is echter vooral bedoeld als comfortabele auto. Deze grote motor heeft altijd een flinke reserve achter de hand en de standaard gemonteerde 5-traps automaat neemt al het werk uit handen.

Uiteindelijk weet dit topmodel niet te overtuigen met prestaties, overdaad of luxe. Het is alsof grote broer Lexus een aantal beperkingen heeft opgelegd aan Toyota, want met de geboden techniek zou de Avensis beter moeten kunnen.

Diesel!

Daarom wordt een tweede proefrit gemaakt en wel met de favoriete dieselmotor van ondergetekende. De "2.2 D-4D D-CAT Clean Power" is Toyota's beresterke, uiterst geavanceerde en bijzonder milieuvriendelijke gift aan de zakenwereld.

Met dit hoogstandje van Toyota-techniek onder de kap, voelt de Avensis Wagon als een compleet andere auto! De Avensis diesel stuurt prettiger dan de 2.4 liter benzine, heeft een alerter weggedrag en voelt levendiger. Daarbij zijn de prestaties van deze sterkste diesel uit het gamma beter dan die van de sterkste benzinemotor! Tegelijkertijd is het verbruik aanmerkelijk lager en de uitstoot beduidend minder schadelijk.

Het geheime wapen van deze dieselmotor is het enorme koppel. Al bij lage toeren levert de Avensis Wagon een overvloed aan trekkracht. Wanneer het toerental toeneemt, is de Avensis-diesel een ronduit snelle auto (zie ook de test van de Avensis sedan met deze zelfde motor). Dit is hoe Toyota het bedoeld had: heel veel comfort, prima prestaties en nu een nog beter weggedrag.

Conclusie

Toyota heeft niet gewacht tot de Avensis verouderde en door de concurrentie voorbij werd gestreefd. In plaats daarvan heeft de auto drie jaar na introductie een facelift ondergaan. Het effect van die verjongingskuur is echter beperkt. Het weggedrag is verbeterd en de standaarduitrusting is moderner.

De belangrijkste minpunten zijn echter niet aangepakt. Als stationcar is de Avensis niet zo slim en praktisch als de laatste generatie stationcars van andere merken. Het navigatiesysteem past het volume van de radio nog steeds niet aan bij het uitspreken van instructies en de hoofdsteunen zijn nog steeds iets te laag voor lange bestuurders. Nog niet alle dieselmotoren zijn voorzien van een roetfilter.

Daarom is de Toyota Avensis ook na de facelift niet meer zo vernieuwend als bij introductie in 2003. De Avensis blijft echter uiterst comfortabel, zeer veilig en ongekend betrouwbaar. De dieselmotoren stammen uit 2005 en zijn nog altijd de fijnste op de markt (Ivo Kroone).